19 Temmuz 2010 Pazartesi

ÜLKEMDE KOÇEROLAR ÇOK ÖNCELERİ VARDI, CHE DÜNKÜ ÇOCUKTUR

Che, 60 lı yılların Barzanistidir ya da Şeyh Mahmudu'dur desek daha doğru olmaz mı...!
Biliyorsun Barzani' nin uzun yürüyüşünü, daha annesinin kucağındayken Amed zindanında oluşunu, soluksuz anti sümürgeci kavgasını.
Sonra 11 yıllık Sovyet esaretini veselam bizim hikayemizdir bu topraklarda.
Bu topraklarda; Cheler o kadar çoktu ki; Seyidxan, Elican, Ferzende, Ismail Hakkı Şaweys, Keremê Qolaxası..


bunlar birer qahraman, şervan, peşmergeydi.
Bunlar birer şahin ve kartalıydı dağların.
Fazla uzağa götürmeyeyim sizi, paramparça edilmiş topraklarda, gah burada gah orada.
Sürekli bir kavga neferiydiler, kimisi at sırtında kimisi yayandı.
Artin, bir dağ aslanıydı.
İhsan Nuri, Sovyete karşı başı dik tavır takınandı,

sonra Ararat'ta destandı.
Kimseler taşımadı güne ve anlatmadı ne dosta ne de düşmana yeterince.
Elişêr di o, önce Koçgiri'de başladı harba, sonra uzandı Dersime...
Bunlar modern çağımızın Che öncesi 'gerillaları'
che bu kelime bize yabancıdır.
Bizde ki; bunların adı peşmergedir.
Evdıllah ile danışıklıydılar, buna 'gerilla' adını taktılar ve literatürde de tahribatın adıydı.
Düşünebiliyor musun...! Ülkemin güneyinde Peşmergeleri
1920 lerin başına kadar uzanır bu soluk
ve o zamandan beridir her yeni doğan çocuk peşmerge olarak doğmuştur.
Sen bana Efifi anlatabilir misin Filozan
anlatabilir misin Nado'yu
anlatırken onları bir bir
ol hikayeyi yaşarmısın benliğinde
anlatabilir misin gün akşama döndüğünde dağlarda
ve onlar karanlığı delip geçerken bin xetêde (suriye kürdistanı) hem düşmanla çatışarak
hem de kardeş bildiği işbirlikçileriyle bu coğrafyada
onlar anlatılamadı, sırada durur kadim topraklarda
onların hikayesi yerine, Che taşındı, oturdu güncemize ve ne Kerem kaldı
ne de Ferzende
ne at kaldı, ne de terke
Ki; yakınen bilirsin can Filozan
bizde kahramanların mezarları da kayıptır
anlayacağın, hem tarihleri hem de bedenleri kayıptır
mezar taşlarına ísimleri yazılmayanların anıları da kalmaz
CHE doğmadan çok önceydi ol hikaye ve CHE dünkü çocuktur
bana anlatabilir misin can Filozan
tek tek, tane tane
anlatabilir misin incitmeden ol tarihi ve efsaneyi ve efsane de Efifi
bir de Xalıt begê Heseniyi
mesele ideal ve kahramanlıksa, bu anlatılmalıdır
mesele özgürlüğüyse bir ülkenin ve onursa
onlar yeterince haketmiş ve ol kavgayı vermiştir
ama anlatılmamıştır, anlatılamamıştır Koçerolar
Gridax (Ağrı dağı), yüce bir dağdır ve orada Biro Hesikê Têlî
durur, derin düşüncelere dalar
bir yanı kahraman ve soylu, vurur çeperine göğsünün
durmaz yerinde
birinde kahrını gözbebeklerinde yansıtmakta
gözyaşına dönüşerek damla damla yüreğine akıtmaktadır
görülmesini istemez
korkar, endişesine yorarak
başını yere doğru eğmektedir
sonra doğrulur yerinden
ve döner çocuklarını vurur, ne acı değil mi
döner bir bir onları, ciğerinin parçalarını ortadan kaldırmaya
ki; biliriz balıkçıl kuşunu
o yavrusunu tike tike didikliyerek, bedeninden beslemektedir
ama Bro der ki;
ben vuruşarak öleceğim ama soyum sopum Roma reşin eline düşmesin, esaretini kabullenemem
Bu ne soyluluktur böyle
bu ne çaresizliktir boy vermiş toprağımda...
Ihsan Nurı bırakmaz, araya girer
ama iş işten geçmiştir
ölen ölmüştür
birinde çaresizlik, birinde asalet
çaresizlikte kavgayı anlatabilir misin Filozoan
Tarih bilinmedimi can dostum, o kadim topraklarda
Bizim Che ler kaybolur
başka topraklardan CHe lere el sallar, mendil sallarız
ol özeti budur
ol kadim hikayenin.
Destanın son mısrası ise daha yazılmadı.
Selam ve saygılar..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder